accéder au contenu

Dag 4 - The Artists Are Present #1

Identiteit, realiteit en fantasie, belichaamde poëzie

Sigrid Stigsdatter Mathiassen - Cold Hawaii 
En zo trekt ze zich terug. Ze verkent de immense leegte, het territorium van plezier en het rijk van stilte, nadat iets gebroken is. Als een hartzeer dat zich opbouwt, om enkel weer in elkaar te storten, creëert ze een karakter dat ademt, opstaat, en verdwijnt. Door beweging en geluid, woorden, en gezang, zoekt ze een balans tussen de harde realiteit en de zachte werelden van haar verbeelding. 
Cold Hawaii is een solo die kan worden gezien als een esoterische roman, waarin fictie de kaart wordt om de realiteit opnieuw in te beelden. Het is een paradox en een mythe, om het verlangen te confronteren om zichtbaar te zijn en besloten te zijn, om verlegen te zijn en te veel, om iemand te zijn, om niemand te zijn, om wild te zijn maar ook sereen. Het is een voorstelling vol liefdesverdriet, teleurstelling, en afwijzing. 
 
Charles Pas - Victory Boogie Woogie (voorpremière)

In de mime solo Victory Boogie Woogie plaatst Charles Pas zichzelf in een dystopische tussenruimte om te onderzoeken wat het betekent als je jezelf continu moet optuigen. Als verdwaalde jongeman gaat hij de strijd aan met het alledaagse, in een poging dat te temmen en op zoek te gaan naar alles wat daarachter ligt. Wat betekent het als je geen verbinding kan vinden, ontreddering de overhand krijgt, maar je niet anders weet dan door te gaan?
 
Bij deze voorstelling, waar de kracht ligt in het minimale gebruik van theatrale middelen, is Charles in dialoog met een volledig gesampled geluidsdecor van de soundtrack van het stadsleven. Victory Boogie Woogie is een dynamische trip waarin door middel van flitsen van een leven in de stad zich een steeds groter plaatje openbaart aan de toeschouwer. De dreiging van het radicaliseren van het individu ligt constant op de loer.